JAR – Joel Arthur Rosenthal – The Jewelry Issue

“Zamanımızın Fabergé’si”

Joel Arthur Rosenthal (JAR) neredeyse muhteşem mücevherleri kadar gizliliği ve tanıtımdan nefret
etmesiyle de ünlüdür. Rosenthal, son 45 yıldır dünyanın en seçkin türünün tek örneği mücevherlerinden bazılarını yarattı. Elizabeth Taylor, Ann Getty, Lily Safra ve Ellen Barkin gibi ünlüleri ve diğer yüksek profilli müşterileri süsleyen kreasyonlarına olan ilgi kadar, bu zor tasarımcıyı çevreleyen bir o kadar da efsane ve söylence var.

Leylak Broşlar

2001-2002 Elmaslar, lal taşları, safirler, alüminyum, gümüş, altın.

Lale Broş

2008 – Yakut, elmas, safir, lal taşı, gümüş, altın, mine.

1943 yılında doğan ve New York’un Bronx bölgesinde büyüyen Rosenthal, kendisine hayallerinin peşinden gitmenin ve onu mutlu eden şeyleri yapmanın önemini aşılayan posta işçisi bir baba ve biyoloji öğretmeni bir annenin tek çocuğuydu.

Sanat Tarihi ve Felsefe okuduğu Yale’e başlamadan önce dilbilim okudu (Fransızca, İtalyanca, Yidiş ve İngilizce biliyor) ve 1966’da mezun oldu. Paris’e taşındı ve önce senaryo yazarı olarak çalıştı, ardından küçük bir iğne oyası dükkanı açtı ve burada alışılmadık renkler ve iplik kombinasyonlarıyla yaptığı deneyler Hermes ve Valentino gibi tasarımcıların dikkatini çekti. Renklerin tarihine ve gizemlerine ve birincil bir paletten yaratılabilecek sonsuz kombinasyonlara uzun süre ilgi duydu ve kendini değerli taşlar ve mücevher dünyasına çekilmiş buldu. New York’ta Bulgari için çalışmaya başladı ancak kısa süre sonra Paris’e döndü ve ortağı Pierre Jeannet ile birlikte 1977 yılında Place Vendome’un hemen dışında kendi adını taşıyan atölyesini açtı. Bugün hala aynı yerde faaliyet gösteriyor ve o zaman olduğu gibi şimdi de, kendine özgü ve dekoratif kapı tokmağının olduğu gizli siyah kapının ardında hangi değerli mücevherlerin yattığını anlayabileceğiniz çok az şey var.

En iyi ayarlarda pave setlenmiş sayısız küçük yönlü mücevheri zarif ve ressamca kullanmasıyla tanınan sanatçı, her yıl yalnızca sınırlı sayıda mücevher yaratmaktadır. Her biri benzersizdir, birçoğu seçkin müşteri grubu için özel kreasyonlardır, diğerleri ise bir anlık ilhamın veya alternatif olarak onlarca yıllık tefekkürün sonucu olabilir. Rosenthal’in bir müzayededen satın aldığı ancak güzelliğini en üst düzeye çıkarmak için en iyi şekilde nasıl ayarlayacağına karar verirken 20 yılı aşkın bir süre kullanılmadan beklettiği yuvarlak altı karat pembe elmasın durumu da böyleydi. Gümüş, altın ve nikeli harmanlayan yeni bir metal alaşım geliştirerek mücevherlerinin parlayabileceği koyu renkli bir arka plan oluşturdu. Paris, Fransa’nın güneyi ve Cenevre’de bulunan atölyelerinde yılda sadece 100 parça üretiyor ve her bir parçanın yapımı birkaç hafta ile iki buçuk yıl arasında değişiyor.

2002 yılında Londra’da Somerset House’daki The Gilbert Collection, ziyaretçilerin mücevherleri teker teker görebilmek için fenerler kullandığı, neredeyse karanlıkta sergilenen 400 eserinden oluşan bir sergi düzenledi. Mayıs 2012’de Christie’s’in Lily Safra koleksiyonunun “Jewels for Hope” satışında JAR’ın 18 mücevher parçasından oluşan koleksiyon 11,4 milyon dolara alıcı bularak JAR’ın tek başına sahip olduğu ve açık artırmada satılan en değerli koleksiyon olarak bir rekora imza attı. 2013’te New York Metropolitan Sanat Müzesi, aralarında yüzlerce mücevher ödünç veren 145 müşteriyle birlikte eserlerinden oluşan bir retrospektife ev sahipliği yaptı. Rosenthal kime satış yaptığı konusunda çok titiz ve tüm yeni müşterileri ona mevcut müşterileri tarafından tanıtılıyor. Asla reklam yapmıyor, nadiren röportaj veriyor ve kendisi ve eserleri etrafında bir gizem ve ayrıcalık havası yaratıyor. Bunun kasıtlı olmadığını ve sadece son derece özel olmasının bir sonucu olduğunu söylüyor, her iki durumda da halkın hem kendisine hem de mücevherlerine olan hayranlığını artırdı. Parçalar müzayedeye çıktığında sürekli olarak tahminlerinin çok üzerinde fiyatlara alıcı buluyor ve çağdaş kuyumcular arasında en çok saygı gören ve arananlardan biri olmaya devam ediyor.